پست‌ها

نمایش پست‌ها از نوامبر, ۲۰۱۳

رهنمود های پایه ای سخنرانی گتیزبرگ آبراهام لینکلن برای دموکراسی خواهان ایران: ((حکومت مردم، به وسیله مردم و برای مردم))

تصویر
رهنمود های پایه ای سخنرانی گتیزبرگ آبراهام لینکلن برای دموکراسی خواهان ایران: ((حکومت مردم، به وسیله مردم و برای مردم)) حمید اکبری تقدیم به خانم پرستو فروهر، کوشنده ی خستگی ناپذیر حقوق بشر و دموکراسی صد و پنجاه سال پیش آبراهام لینکلن، یکی از برجسته ترین رئیس جمهورهای آمریکا، مشهورترین سخنرانی خود را در یادبود شهدای جنگ داخلی آمریکا در گورستان گتیزبرگ در ایالت پنسیلوانیا ایراد کرد. پنج ماه پیش از آن، در روزهای یکم تا سوم جولای، نبرد سهمگینی میان نیروهای اتحادیه شمالی و تجزیه خواهان جنوبی در گتیزبرگ رخداد که پایان خونین آن با به جای گذاردن تقریبا پنجاه هزار کشته، پیروزی ارتش اتحادیه بود. این پیروزی، روند جنگ را به سود نیروهای شمالی تغییر داد. پس از نزدیک پنج ماه، در ۱۹ نوامبر ۱۸۶۳ از پرزیدنت لینکلن دعوت شد که در مراسم اهدای بخشی از میدان نبرد به عنوان آرامگاه ابدی جانباختگان، سخن بگوید. سخنران اصلی این مراسم ادوارد اورت، از شخصیت های مشهور آن دوران و سخنوری ماهر بود. او برای دو ساعت سخن گفت. در مقابل سخنرانی لینکلن تنها دو دقیقه بود. ولی این دو دقیقه مملو از چنان جمله های

یادی از منصوره صبوری، کوشنده ای برای حقوق بشر و زنان

تصویر
  یادی از منصوره صبوری، کوشنده ای برای حقوق بشر و زنان حمید اکبری ((ما زنده به آنیم که آرام نگیریم   موجیم که آسودگی ما عدم ماست)) کلیم کاشانی دوستم منصوره صبوری را آخرین بار در ماه مارچ 2011 (اسفند ماه 1389) در شیکاگو دیدم. او برای شرکت در کنفرانس ((بررسی چگونگی و روش های دستیابی به دموکراسی در ایران)) که به مناسبت شصتیمن سالگرد نخست وزیری دکتر مصدق به وسیله بنیاد دانشگاهی دکتر مصدق در دانشگاه نورت ایسترن ایلینوی برگزار شد، آمده بود. در شب روز نخست کنفرانس، افتخار این را داشتم که در حضور شرکت کنندگان از همه ی کوشش های اجتماعی او که از اوایل سالهای دهه نود تا اوایل دهه دو هزار در شیکاگو انجام داده بود، سپاسگزاری کنم. به نوشته کیان امانی من اینچنین در باره خانم صبوری گفتم: (( دوست داشتم منصوره صبوری روزی به شیکاگو بازگردد و بداند که ما قدردان همه تلاش‌های او در سالهای گذشته هستیم. کاری که صبوری میکرد در‌واقع پیروی از افکار مصدق برای کمک به دیگران بود و وی همیشه در کمک به دیگران پیشقدم بود.)) خوشحالم که این کار را کردم، زیرا که دیگراو به شیکاگو بازنگشت و دو روز پیش در یک نوا