حمید اکبری

  بنابر همهٔ شواهد، خسرو علیکردی انسانی نیک و شخصیتی آزادی‌خواه بود. او در مقام یک وکیل دادگستری، همواره در پی دادخواهی برای قربانیان حقوق بشر، از هر گروه و دسته‌ای بود. او به ‌ویژه برای قربانیان و خانواده‌های جنبش «زن، زندگی، آزادی» بدون توجه به گرایش سیاسی آنها، در برابر دستگاه مخوف قضایی جمهوری اسلامی دادخواهی می‌کرد و در این راه دچار مرارت‌های بسیار، از جمله زندانی شدن و محرومیت از وکالت، شد. هر اندازه که زندگی او توأم با دشواری و چالش در مبارزه با نظام اسلامی بود، مرگ اومبدل به توفانی برخاسته از خباثت عناصر اطلاعاتی و انتظامی جمهوری اسلامی و ـ بنابر شواهد موجود ـ گروهی از طرفداران ساختگی یا واقعی بازگشت پهلوی‌ها به قدرت شد. تا آنجا که عقل سلیم حکم می‌کند، مراسم سوگواری همواره به‌ وسیلهٔ خانوادهٔ درگذشتگان برگزار می‌شود، مگر آنکه خانواده برگزاری آن را بر دوش دیگران بگذارد. پس این داد است که خانوادهٔ زنده‌ یاد خسرو علیکردی، از جمله برادر ایشان، جواد علیکردی، به‌ قول معروف صاحب عزا باشد. پس بدیهی است که خانواده سوگوار مختار است از هر کس که می خواهد، دعوت به سخنرانی در مراسم...