یا آزادی یا مرگ: از فتوای قتل سلمان رشدی تا قتل شارلی ابدو

یا آزادی یا مرگ: از فتوای قتل سلمان رشدی تا قتل شارلی ابدو
حمید اکبری

(برای لادن و رویا برومند که پدرشان، عبدالرحمان برومند، به وسیله اسلامگرایان در پاریس به قتل رسید)

کشتار امروز طراحان کارتون و روزنامه نگاران در پاریس یکی از بزرگترین جنایت های تاریخ معاصر علیه آزادی بیان بود. امید می رود که هر انسانی که خود را آزاده و عضوی از جهان آزاد می شمارد و به ویژه ایرانیانی که بر اثر یک حکومت استبداد دینی از ایران بیرون آمده اند و در کشورهای دموکراسی زندگی می کنند، بدون هیچ گونه اما و اگری، این جنایت هولناک علیه آزادی بیان را با تمام قوا محکوم نمایند. اینکه شهروندان بومی فرانسه و سایر کشورهای دموکراسی در غرب با حضور چشمگیر خود در میدان های شهرهای فرانسه و اروپا نسبت به این جنایت ابراز انزجار کرده اند قابل تحسین ولی غیر منتظره نیست. ولی سکوت و محکوم نکردن شفاف این کشتار بوسیله ایرانیان بهیچ وجه شایسته نیست.

در واقع مایه شرمندگی ایرانیان است که این خمینی، بنیانگذار حکومت استبداد دینی جمهوری اسلامی، بود که با صدور فتوای قتل سلمان رشدی، بانی بدعتی جنایتکارانه شد. در 29 بهمن ماه 1367 (1988) خمینی بدون آنکه کتاب آیه های شیطانی را خوانده 

باشد، فرمان قتل نویسنده کتاب را به بهانه مطالب توهین آمیز علیه پیامبر اسلام صادر کرد. این است متن فتوای شرم آور خمینی به نقل از تارنمای ((مرکز اسناد انقلاب اسلامی)):       ((بسمه تعالی                                                                                            انا لله و انا اليه راجعون به اطلاع مسلمانان غيور سراسر جهان مي ‌رسانم مؤلف کتاب «آيات شیطاني‌» که عليه اسلام و پيامبر و قرآن، تنظيم شده است، همچنين ناشرين مطلع از محتواي آن، محکوم به اعدام مي‌ باشند. از مسلمانان غيور مي‌ خواهم تا در هر نقطه که آنان را يافتند، سريعا آنها را اعدام نمايند تا ديگر کسي جرأت نکند به مقدسات مسلمين توهين نمايد و هر کس که در اين راه کشته شود، شهيد است ان شاء الله. ضمناَ اگر کسي دسترسي به مؤلف کتاب دارد ولي خود قدرت اعدام او را ندارد، او را به مردم معرفي نمايد تا به جزاي اعمالش برسد. والسلام عليکم و رحمة الله وبرکاته روح الله الموسوي الخميني)). شاید برای نخستین بار در تاریخ معاصر جهان بود که رهبر یک کشور به صورت آشکار و بی واهمه از هر گونه واکنشی از جانب کشورهای دموکرات، اینچنین فتوای قتل شهروند کشور دیگری را به بهانه توهین به دین صادر کرده باشد.

در پیش و پس از صدور این فتوا، شمار زیادی از ایرانیان مخالف نظام جمهوری اسلامی، بنابرفتواهای مشابه در بیرون از ایران از جمله در همین کشور فرانسه به قتل رسیدند که سرشناس ترین آنها دکتر شاپور بختیار، نخست وزیر پیشین ایران بود. و در داخل ایران نیز همین گونه  فتواهای نفرت انگیز ملایان بود که منجر به قتل های زنجیره ای آزادیخواهان و نویسندگان ایران شد. پروانه و داریوش فروهر از رهبران مطرح و دموکرات مخالف نظام اسلامی، از جمله قربانیان قتل های زنجیره ای بودند. بدن تب دار پروانه فروهر را دشنه آجین کردند و همسرش، داریوش فروهر را نیز با دشنه کشتند و رو به قبله کردند! شرمشان باد که جان وخرد انسان ها را آماج کینه توزی ایمان کورشان به منظور بقای حکومتشان می کنند.

بی شک نمی توان گناه این کشتارها را بر گردن همه مسلمانان و دین اسلام انداخت. ولی بهیچ وجه نیز نمی توان دین اسلام را بی ایراد تلقی کرد و نقش مخرب اسلام ایدئولوژیک و سیاسی و سردمداران معاصر آن، یعنی خمینی و دار و دسته معمم و مکلایش در جمهوری اسلامی، را نادیده گرفت.  گسترش دادن جنایت و جنایت پیشگی مسلمانان متعصب و افراطی به همه مسلمانان، مردود و تبعیض آمیز است. ولی آنان که نقش ویرانگر اسلام سیاسی و ایدئولوژیک را نادیده می گیرند، مرتکب سهل انگاری مهیب و مخربی می شوند. از اینرو برگرده ایرانیان و مسلمانان آزادیخواه است که بیش از پیروان سایر دین ها در محکومیت جنایت امروز علیه آزادی بیان، آشکارا، بی واهمه و همه جانبه بکوشند و همچنین بیش از پیش در امر زدودن هر چه زودتر حکومت جمهوری اسلامی وجابجایی آن با یک جمهوری ایرانی مبتنی بر دموکراسی و جدایی دین از دولت به مردم ایران یاری رسانند.

زندگانی بدون آزادی بیان و اجتماع خفقان آمیز و ملالت آور است. در واقع، امروز در پاریس ((آزادی بیان)) به گلوله بسته شد و شماری از منادیان بارز آن کشته شدند. امروز به گونه ای اسلامگریان مخالف آزادی بیان با خون روزنامه نگاران مابین جانبداران آزادی بیان و مخالفانش خط کشی کردند. ما به عنوان ایرانی و یا مسلمان می بایستی تصمیم بگیریم که کدام طرف خط هستیم.

موجب خوشوقتی است که امروز شمار بزرگی ازایرانیان آزادیخواه و مهاجر در کنار همه مردمان دموکرات فرانسه و جهان گفتند که ((ما هم شارلی هستیم)) که معنایش همانا اینست: یا آزادی یا مرگ!