حمید اکبری

ای دشمن آزادگان، ای جمهوری اسلامی، ما بی شمارانیم برگردان چهارشعراز شارل بودلر برای پگاه آهنگرانی، بهروز جاوید تهرانی و همه آزادیخواهان در بند ایران حمید اکبری یادداشت: آنچه در زیر می آید، برگردان چهار شعر از شاعر قرن نوزدهم فرانسه، شارل بودلر است.   در شعر ((دشمن)) بودلرسخن از دشمنی می گوید که بر جان و جوانی* انسان های آزاده شبیخون می زند و با جویدن قلبشان و مکیدن خونشان به کامیابی می رسد. هنگامی که این کلمات را به انگلیسی می خواندم بی اختیار به یاد زنان و مردان و به وِیژه جوانان آزادیخواه ایران افتادم که بیش از سی و دو سال است که زیر هجوم بی امان جمهوری اسلامی، هستی و نیکبختی شان به تاراج رفته است. خانم ها مریم مجد و پگاه آهنگرانی دو نمونه ی تازه از انبوه قربانیان دستگاه ضحاک وار جمهوری اسلامی هستند و آقای بهروز جاوید تهرانی به جرم دموکراسی خواهی در جنبش دانشجویی سال 1378، بیش از دوازده سال است که در کمال قساوت زندانی است. با وجود وارد آوردن ضربات پی در پی بر آزادیخواهان، آنچه این دستگاه ضحاکین  را به حیرت وا داشته مقاومت و ادامه ی مبارزه جوانان ایران برای دستیابی به دموکراسی

مرده متحرکی در ریاست مجلس خبرگان حمید اکبری می گویند یک عکس گویاتر از هزاران کلمه است. عکس های آقای مهدوی کنی که امروز به جای آقای هاشمی رفسنجانی تکیه بر ریاست مجلس خبرگان رهبری زد، بیش از آنکه نشان از پیروزی آقای خامنه ای و اعوان و انصارش بر جناح پشتیبان سران باصطلاح ((فتنه)) داشته باشد، نمایانگر زوال حکومتی است که درست بسان خود آقای مهدوی کنی زهوارش در رفته است. فرق است میان روزگاری نزدیک به سی سال پیش که آقای مهدوی کنی به عنوان نخست وزیر دست چین آقای خمینی پس از قتل رجایی و باهنر زمام امور حکومت اسلامی بحران زده را بگیرد تا امروز که جایگزین مرد مورد وثوق خمینی، هاشمی رفسنجانی، بشود. آن دوره مهدوی کنی بعنوان مردی ٥٠ ساله، آستان بوس ولی فقیه ٧٩ ساله ای شد که پیشتر بر وی معلمی کرده بود و در عین آدمکشی،در میان شیفتگانش اقتدار داشت.   امروز مهدوی کنی، پیرمرد ٧٩ ساله ای است که برای حفظ ولی فقیه ای به میدان آمده است که ٨ سال از خودش جوانتر است و در عین آدمکشی، متزلزل و منفور مطلق است. اگر خمینی در میان آخوندها و سپاه و شیفتگانش و در طیف های مختلف حکومت وحدت کلمه را ببار می آورد، خامن