حمید اکبری

ترجمه شعری از استفان کرین به وسیله حمید اکبری تقدیم به رضا خندان نازنین تو و بازوان ات بباید که پهنه گیتی از گردونه خارج شود، بماند وحشت تیره گون بجایش، شب بی انتها، نه [دیگر] خدایی، نه آدمی، نه مکانی برای ایستادن برایم حیاتی است، اگر تو و بازوان ... ات آنجا باشید، تا سقوط به درون هلاکت تا مسافتی دراز [ز من] دور شود