مر او را سپاسگزارم برای انتخاب ناممکن* یادی از دکتر سعید فاطمی
تقدیم به بانو دکتر مینو ورزگر- فاطمی مرگ هیچکس پایان او نیست. آغازی دوباره از بودن هستی بخش و لایزال وجود اوست که ورای مرگ سر می کشد و در جریان زندگی آنان که دوستش می داشتند و یا به لحاظ اجتماعی ارج دارش بودند، دوباره جاری و جاودانه می شود. هر آنکس که گرامی داری، انگار هیچ گاه نرفته است و در اصل بیش و نزدیکتر از پیش با توست. هر وقت و هر جایی که به او بیندیشی، او با توست، بویژه که در کنار رودخانه جاری و یا دریای بزرگ باشی. و اگر خواستی می توانی چشمانت را ببندی و رو در رو با او، از مهربانی و گرمای وجودش جان بگیری، و با وی گفتگو کنی و بگویی: سپاسگزارم از این که در عهد و زمانه تو در این جهان زاده شدم. سپاسگزارم که تو نصیب من و ما شدی. من نیز بسهم خودم، در مدت این دو سال و اندی گذشته بسیار با آن سالار، دکتر سعید فاطمی، بوده ام و بسیار نام و یادش را در خلوت خود نجوا کرده ام. و مر او را سپاس گزارم برای همه ی درس های جاودانه که از او آموختم. مر او را سپاس گزارم برای انتخاب های سترگش در بزنگاه های تاریخ مردم میهنمان، ایران. شهامت هایی که او در بی نظیرترین لحظات تاریخ بخ...
