باز مصلوبی مصدق در هفتاد سالگی [i] حمید اکبری با یاد ایرج پزشک زاد و برای نیما ناصر آبادی هفتاد سال از سقوط دولت دکتر محمد مصدق در پی کودتای 28 مرداد 1332 می گذرد. هفتاد سال پی در پی به استثنای 37 روز نخست وزیری دکتر شاپور بختیار، کارنامه و خاطره مصدق زیر ضربه های سهمگین حکومت های شاه و آخوند بوده است. هم شاه و هم خمینی و هم آستان بوسان پیشین و کنونی شان هرگز در تخریب مصدق فروگذاری نکرده اند. در دوره محمد رضا شاه، کتاب های درس تاریخ از نام مصدق سترون بود. در آنجاییکه هم اشاره ای به او می شد، نصیبش جز دروغ بافی و ناسزا گویی نبود. نگارنده در دوازده سال تحصیل پیش از دانشگاه، در هیچ کلاس درس نامی از مصدق نشنیدم. در عوض به یاد دارم که از کتاب درسی گرفته تا سالن سینما و میدان ها، همه پر بودند از نام و چهره محمد رضا شاه، رضا شاه، شهبانو و ولیعهد. ستیز با مصدق جزو شخصیت شاه بود و انزجارش به او را تا به آخر نگهداشت. دست سرنوشت، به گونه ای بارز ایندو را در نزدیکی یکدیگر در قاهره، پایتخت مصر، قرار داده است. پیکر شاه در آرامگاه خواص در مسجد رفاعی است و مصدق در همان شهر با خیابانی
بنیاد آموزشی دهخدا در شهرک مورتن گرو در کلان شهر شیکاگو در آمریکا گشایش یافت. هدف اساسی این بنیاد ترویج ارزش های سبک رهبری خدمتگزار در جهت مهر ورزی و صلح آوری توام با پیشرفت و رفاه همگانی است که با پیگیری اهداف و پروژه های مربوط انجام می گیرد. چشم انداز راهبردی بنیاد، تاسیس نخستین موزه بین المللی رهبران خدمتگزار در جهان است. بنابر خدمات شگرف و ماندگار زنده یاد علی اکبر دهخدا در زمینه های ادبی، اجتماعی و آزادیخواهی، نام او زینت بخش این بنیاد غیر انتفاعی است. در تعریف آکادمیک، رهبری خدمتگزار به کسانی اتلاق می شود که در واقع پیشتر و بیشتر از رهبری و سروری کردن، خدمتگرا هستند. در ارتباط با این موضوع، رابیندرانات تاگور گفته است: "آرمیدم و به خواب دیدم که زندگی خوشی کردن است. بیدار شدم و دیدم خدمتگری خود زندگی است. در کردار دیدم که خوشی در خدمتگری است." به عبارتی دیگر، رهبران خدمتگزار منافع اجتماعی را بر منافع شخصی خود ترجیح می دهند و نسبت به مال و جاه بی اعتنا هستند. این رهبران خدمتگزار دارای ویژگی ها و یا ارزش هایی هستند چون: گوش دادن به منظور فهمیدن و درک کردن، همدلی نشان دا
شاپور بختیار فریاد گر وجدان های بیدار تنها حمید اکبری برای امیر سلطانی «در تاریخ جهان و در تاریخ هر کشور لحظه های حساسی وجود داشته است که برای مقابله با آن می باید از موضعی محکم وارد عمل شد و اغلب در این موقعیتهای حساس انسان تنهاست.» دکتر شاپور بختیار، دی ماه 1357 «من و دل گر فدا شدیم چه باک غرض اندر میان سلامت اوست» حافظ در دی ماه 1357، بخت یار دموکراسی خواهان ایران شد که دکتر شاپور بختیار آخرین نخست وزیر مشروطه ی ایران شد. بختیار از مسند نخست وزیری برای سی هفت روز پی در پی به مردم ایران هشدار داد که با به قدرت رسیدن آخوندها، دیکتاتوری از نفس افتاده چکمه جای خود را به یک دیکتاتوری تازه نفس نعلین خواهد داد که آینده ای به مراتب دهشتناک تر را برای ایران به بار خواهد آورد. ایکاش در پی بهمن 1357، با استقرار دموکراسی در ایران، هشدارهای بختیار در ایران بیهوده می شد. ولی افسوس و صد افسوس که پیروان خمینی "اُمت وار" با فریادهای مرگ بر بختیار دولت قانونی را به سود حکومت ولایت فقیه به سرکردگی آخوندی انتقامجو به نام خمینی با همکاری بسیاری از سیاسیون و روشنفکران
نظرات